Chocolade Wenskaarten

Daarna was er een bijeenkomst in het theehuis waar Ineke zo graag vertoefde en een persoonlijke brief van haar voor elk van ons. We hebben aan elkaar vertelt hoe lief we haar hadden en hoe bijzonder zij was. Ik heb de brood bak sessies beschreven en hoe verschillend in uiterlijk we ook waren, hoe een in onze gevoelswereld….

We zijn naar haar huis gegaan want de koopacte zou binnen enkele dagen passeren en afspraken moesten gemaakt voor de inboedel die naar het Consuminderhuis zou gaan. In haar huis was het alsof ze eventjes naar de buren was gelopen en zo weer terug zou zijn - papier voor wenskaarten. Haar jas hing aan de kapstok en haar klompjes voor de moestuin stonden bij de achterdeur, een vestje op een stoel…

aangeraakt waarmee ze 24 snelle slagen maalde voor twee kopjes koffie. Alsof ze danste aan dat slingertje zo snel dat ging. Ik heb haar oude craquelé bordje uit de keukenkast meegenomen als herinnering. Ik wist dat ze daar het liefst van at, omdat het de tand des tijds had doorstaan er zichtbaar sporen op had achter gelaten…Haar hele leven staat erin "gegraveerd." Toen de dag ten einde liep, zijn we in de schemering weg gegaan, met de wetenschap dat dit de mooiste manier is om afscheid te nemen van een dierbaar mens....er kwam geen "gekochte" onechte eerbied van de commercie aan te pas.

“met alle respect.” Annemiek van Deursen. TRIP TO AMERICA deel een……. Landgraaf 31 Augustus 2008 Daar zit ik dan aan de zijkant van mijn huis. Zes uur in de morgen. Langzaam aan wordt het licht terwijl ik afscheid neem van mijn hofje. Verjaardagskaarten voor een man. Amerika is wel het laatste land waar ik met vakantie naar toe zou gaan

Wenskaarten Verjaardag

U.S.A. Ik ga hem opzoeken en enige tijd zijn dagelijkse leven mee leven. Bijpraten en zien hoe hij daar leeft, studeert en werkt. Om vier uur liep de wekker af omdat ik niet wil jakkeren en mezelf dit kwartiertje afscheid nemen gun. Afscheid…….van de poes en het hofje. De nacht vervaagt en de dag neemt de scepter over.

Verder mijn rugzak en een koeltas met broodjes en koffie voor onderweg. Hoe rijk gezegend ben ik met kennissen die me naar schiphol willen brengen (wenskaarten 2021). Het is een hele luxe om zo weg gebracht te worden. De reis zal 24 uur duren weet ik en daar maak ik me zorgen om

De autorit verloopt voorspoedig o.a. dankzij de TOMTOM.en we pauzeren even om de benen te strekken. Onderweg staat een tankstation in brand. Later zal blijken dat even later aan beide zijden de weg wordt afgesloten. Het geluk is met ons. Ruim op tijd komen we aan bij VERTREK DELTA-AIRLINE. Alsof het zo moet zijn staat er een bagagekarretje klaar.

Reizigers naar Amerika moeten vier uur voor vertrek aanwezig zijn. Dat is zo in N.Y. America en Amsterdam schiphol. Direct maar “inchecken” dan weet ik tenminste dat het goed zit met al die medicijnpaspoortjes en Engelstalige doktersverklaring (wenskaarten verjaardag man). Ik heb een E-ticket d.w.z. alleen een nummer wordt gecheckt waarna ik een instapkaart krijg

Wenskaarten Voor Gouden Bruiloft

De koffer wordt gewogen en het gewicht goed bevonden (mooie wenskaarten). Net geen 23 kg wat het uiterste toegestane gewicht is. De medicijnen worden ter sprake gebracht waarna de reizigers achter mij naar een ander loket verwezen worden en er een Nederlandstalige medewerker bijkomt. Er zal een katheter open gemaakt moeten worden

Ze verwarren katheters blijkbaar met insuline-spuiten voor suikerpatiënten. De Engelstalige bijsluiters en medicijnpaspoorten worden uitgebreid gelezen en......goed bevonden. Ik kan doorgaan wordt me verteld. Opgelucht haal ik adem. Dat is drempel EEN. Eerst maar eens naar het toilet voor een sanitaire stop voordat ik in de vertrekhal de taxfree shops ga bekijken......

Tegen half twaalf zal ik bij The Gate moeten zijn. Er zijn vele taxfreeshops. Drank chocolade kaas tulpenbollen en zaadshops - wenskaarten bloemen. Alle aankopen in plastic verpakt. Er wordt bij de kassa naar het ticket gevraagd omdat niet alles wat te koop is ook naar alle landen ingevoerd mag worden. Het zou vreselijk zijn als je inkopen gedaan in de wachtruimte even later bij de douane in de vuilnisbak moet

Er zitten hooguit vier stuks in het zakje. Vier pompoenzaadjes kosten vijf euro. Wat een afzetters. Er mag geen zaad Amerika in weet ik dus laat ik alles maar gewoon liggen waar het ligt. Ik ga niet lopen stressen in de rij voor koffie. Ik hoef niet naar Mac Drek Café Amsterdam of wat nog allemaal in die hal ligt.

Even later besluit ik een fles Ierse Whisky voor Samir te kopen. Glenfiddich van 12 jaar oud. Verjaardagskaarten voor een man. Heel betaalbaar en ik weet dat ik mijn zoon er een groot plezier mee doe. Tegen elf uur neem ik plaats op een comfortabele bank tegenover het bord waar de aankomst en vertrektijden van alle vluchten opstaan

Verjaardagskaarten Voor Een Man

DELTA -AIRLINES vlucht ........ naar New York vertrekt volgens het bord nog steeds om twintig minuten voor een. Opeens betrap ik mezelf met een stuk chocola. Stress eten. Het winkeltje naast de bank was TE aanlokkelijk. Bij sommige vluchten staat het woord “Gate open” en het is me niet duidelijk of ik naar D4gate moet als inderdaad die “Gate” open is, of eerder.

Ze besluiten nog eventjes te wachten. wenskaarten proficiat kaarten. Mijn gevoel zegt me dat ik maar eens moet gaan kijken. Onderweg naar de Gate zijn door een grote glaswand meerdere vliegtuigen met DELTA AIRLINE opschrift zichtbaar. Bij D4 staat een hele rij mensen voor controle. Er staat een vuilnisbak waar de flesjes frisdrank in gekieperd worden Mijn waterflesje is zo wie zo leeg

Een Marechaussee stelt even later de meest vreemde vragen. Wie mijn koffer inpakte. Of de koffer ergens onbeheerd achter bleef. Op welke manier ik van thuis naar Schiphol kwam en waar de koffer lag tijdens die reis. Nogmaals worden de reisdocumenten gecontroleerd en verzocht mijn bril af te zetten. Mijn schoenen moeten uit en mijn riem uit mijn broek.

Onder bh (avier hobby en wenskaarten). Beugels en tussen billen. Een onwaardige belevenis moet ik zeggen. De schoenen kunnen aan en de riem weer om. Alles is goed bevonden en wachten op nadere orders. Even later worden de eerste namen van passagiers omgeroepen. Er is ook een “Misses van Deursen” bij. Mijn instapkaart wordt gecontroleerd en kan ik weer wachten tot de andere TIG namen de revue zijn gepasseerd

Wenskaarten Gratis

Een van de bemanningsleden vertelt dat we die vertraging gaan inhalen want we hebben wind mee……. Het is een gemêleerd gezelschap wat het vliegtuig binnen gaat. EEN ding hebben ze allemaal gemeen. Gemakkelijke kleding. Een mevrouw heeft al een tijdje met haar voeten zitten draaien Ze heeft natuurlijk ook goede tips gekregen of wellicht vliegervaring.

Ik zou maar een dik vest meenemen bij de handbagage want in vliegtuigen is het koud. Gelukkig maar dan heb ik het eindelijk eens heerlijk koel met die winterjas “maatje meer” die ik vanaf mijn geboorte al draag - lanco wenskaarten. Ik hoef geen vest. Verder moest ik zeer zeker steunkousen aandoen volgens mijn pedicure Goed tegen stuwing van vocht in voeten en benen tijdens die acht uur durende vlucht

Wat een kul! Er was zelfs iemand die me een blijvende katheter aanraadde. Hoefde alleen het kraantje open. Ja, ja....als iedereen van het toilet gebruik kan maken kan ik dat dus ook met mijn wegwerp kathetertjes......Alle goedbedoelde raad heb ik eens door gedacht en mijn eigen gezonde verstand gebruikt……... Even na 13.00 uur Nederlandse tijd komt er beweging in het vliegtuig.

Kan ik heerlijk mijn ene been strekken in het gangpad. Het andere komt zeker weten in een kramp (papette wenskaarten). Er hangen wel vijf TV toestellen aan het plafond en de cockpit met de piloot is in beeld. Lijkt me een heel capabele meneer moet ik zeggen al versta je geen woord van wat hij vertelt door het vele lawaai wat passagiers maken

Waar Wenskaarten Kopen

Langzaam komt er beweging in het toestel dat zijn weg zoekt naar de startbaan - wenskaarten kruidvat. Een verlichte tekst PLEASE CLOSED YOUR SEATBELT is de volgende fase. Stewardessen lopen rond om te controleren of het ook gebeurd. Dan brullen de motoren harder en harder terwijl het vliegtuig een aanloop lijkt te nemen

Alles rammelt en als ik vrees dat de vleugels er zo wel af zullen vallen en de gierende motorgeluiden niet meer aan te horen zijn gaat hij (Webshop Wenskaarten - wenskaartenshop).LOS! Hoger en hoger als een vogel op de vlucht. Nog hoger terwijl mijn oren dicht gaan zitten en even slikken niet echt helpt

Daarna niets meer dan de wolken en zelfs dat niet eens meer.......... Zestien uur. Enkele uren in een vliegtuigstoel, het is niet echt iets voor mij. Een kussentje in mijn nek en proberen te slapen terwijl stomme avonturenfilms draaien. Af en toe opstaan en maar eens naar de plee. Even mijn gezicht wassen en een plas.

Pasta met tomatensaus in een bergje spinazie. Er is een broodje bij en roomboter met ceddar (Amerikaanse kaas op oliebasis) Verder wat sla en twee zoute crackers - seniorennet wenskaarten maken. Het toetje is een koekje met chocola. Er is koffie, thee en frisdrank. Van Samir weet ik dat de Amerikaanse starbucks koffie slap is

Die van mij smaakt naar thee met melk. Foutje! Zo wordt eten tijdverdrijf. Bijna de helft van de vliegreis zit erop en het valt me op dat de stewards en stewardessen zich helemaal kapot werken op de vierkante meter die “pantry” heet. De vrouwen met sjaaltje en hoedje zwaar in de make-up en de bijbehorende stralende lach die al wat star wordt.....De mannen strak in het pak.

Franse Wenskaarten

Passen ze goed tussen de rijen stoelen bedenk ik. 17.00 uur. Mijn make-up bijgewerkt en een paar rondjes gelopen door de gangpaden (papier voor wenskaarten). Ik loop langs jolige jongelui die melig worden en verliefde stelletjes die uit verveling gaan zoenen waar ik toch altijd wel moeite mee heb in het openbaar. Je moet er maar achter zitten zoals ik en alles mee moeten krijgen

OH wat verlang ik naar de stilte van de bosrand en de poes op mijn hofje. Rijen mensen voor een stinkend toilet waar ik naast zit en een vergeten poederdoos. Twee paracetamolletjes en verder niets meer........ De meute is aan de wijn gegaan en wordt luidruchtiger. Nog eventjes! De gezagvoerder komt weer in beeld en vertelt dat de vlucht er bijna op zit, hoe warm het is en de tijd zes uur verder is dan op onze horloges.

We hadden inderdaad wind mee. Het toestel verliest hoogte met de bijbehorende mindere zaken zoals oren die dicht gaan zitten (zelf wenskaarten maken en afdrukken). Slikken en gapen helpt wel. Opeens een schokje en we zijn aan de grond. Er gaat een wanhopig geluid door de pantry en even later wordt duidelijk waarom. Er is druk verkeer van aankomende vliegtuigen dus is er geen plaats aan THE GATE

Wachten en blijven zitten terwijl je naar buiten wil de frisse lucht in. Drie kwartier verder zitten we in die lounge die smoorheet is. Het is buiten 32 graden en de airco is stuk. We komen in een aankomsthal en worden gesplitst in twee rijen. Amerikaanse staatsburgers rechts en overigen links.

In het vliegtuig moesten twee pagina’s vreemde vragen ingevuld worden. Of je met dieren, aarde en zaad in aanraking bent geweest. Of je handel wil drijven en waar je naartoe gaat. Je naam en adres. Hoe lang je blijft, je paspoortnummer en nog meer.. Ik hoop dat alles goed is ingevuld.

Grote Wenskaarten

femal. Foutje. De jolige kids vragen hulp.nou ze zoeken het maar uit. Vandaag geen hulpverlening. Voor straf omdat ik uren naar die tongzoenen heb moeten kijken. Ik kruip naar voor in de rij - artistieke wenskaarten. Ik heb het helemaal gehad. Paspoortcontrole in de rij van de meest vriendelijk uitziende meneer. Stress! De meneer bekijkt mijn paspoort en stelt enkele vragen die ik niet kan verstaan van de zenuwen

Hij heeft met me te doen en vertelt dat zijn Nederlands ook miserabel is. Dat kalmeert en ik beantwoord verder de vragen moeiteloos. Ik ga naar mijn zoon die ik een jaar niet zag (natuurpunt wenskaarten). Dat laatste heeft hij natuurlijk niets mee te maken maar vond ik charmant klinken. Ik vertel hem het adres en de dag dat ik terug kom